Samen met de familie aan tafel!

Lieve allemaal

Zo... dit is wat ik bedoel!

Vanmorgen na een rondje lopen, door Yaguachi.
En dat was niet veel, het is echt een voorstad van Quito.
Het stinkt op straat naar olie en benzine, even naar de markt en een groot park geweest.
Best leuk, maar daarna had ik het wel gezien.
Dit is niet wat ik leuk vindt.
Ik kwam wel gisteravond in de hostel nog een stel tegen dat ik ook bij Manuel had ontmoet.. dat is zo leuk... hee jij hier bla bla....
Even samen een bakkie thee! Zij gingen nu naar Colombia!
Maar ik had al wat anders gezien, best nog wel een stuk van Quito, maar wel dichter bij de luchthaven, dat scheelt ook weer.
Lekker meer op het platteland, daar ben ik nu wel aan toe!

Dus daar ging ik weer, in de bus voor 25 cent... samen met zo'n 80 andere... echt hoe ze dat hier doen, echt... te gek! iedereen op elkaar geplakt, en gaan die bussen he.. zo nu en dan remmen ze zo hard volgens mij, zodat iedereen naar voor of achter valt, en ..dan kunnen er bij de volgende halte weer een paar in, vol is vol geldt hier niet!en bij Ria coca overstappen. Dan moet je ook gelijk van bus maatschappij wisselen, dus de weg oversteken. Stukje lopen en daar vandaan naar El Quinche.
Die bus was wat minder vol. Maar dat is dan ook meer streek vervoer!
na anderhalf uur tuffen berg op en af.
Kwam ik aan op het dorpsplein van El Quinche.
Google kon het niet, dus ik moest maar zien.
Geen punt een taxi.
Ajjjj... die wist ook niet waar het was,maar die wilde het wel even vragen!
Hoeft niet ik had het telefoon nr. Dus taxi even bellen, en ja hoor daar ging ik!

Je dit is leuk.. dorpje uit, weggetje op!
En daar stond Maria me al op te wachten.
Leuk hartelijk ontvangst, beetje verlopen boel, maar wat een welkom.
Vers sapje werd gelijk in mijn handen gedrukt!
De hele familie werd aan mij voor gesteld.
Ik begrijp de familie verhoudingen niet helemaal maar dat kan de pret niet drukken!
Ik heb een kamer met daarin een badkamer wel leuk gedaan.
Ik kijk uit over het zwembad. En ik ben de enige gast!
Even kletsen, ik even uitpakken, en toen kwam ze vragen of ik trek had, nou ja broodje gaat er wel in.
En zo zat ik voor ik het goed en wel in de gaten had, gezellig met de gehele familie aan de eettafel aan de soep en de spaghetti!
En maar kletsen, met handen en voeten en misschien 15 woorden Engels.
Erg gezellig! Ze vertelde van de aardbeving , dat het water in het zwembad zo heen en weer ging! En van haar vriendin, die haar huis is helemaal weg. Die woont, of beter gezegd woonde aan de kust!

En de dag van morgen besproken.
Ik wilde tenslotte nog steeds naar de evenaar.
Nou de bus stop hier voor!
En.. ja overmorgen naar de luchthaven.
Nee ze brengen me even, dat gedoe met die rugtas en dan zo'n eind vliegen... geen punt!
Dat vindt ik nou zo leuk... aan al dat reizen, al die spontane dingen.
Dat sterkt mij altijd in mijn gevoel, dat er echt veel meer goede mensen dan slechte zijn!

Toen even een blokje om, maar ik had geen zin meer om naar het dorp te gaan, zag de lucht betrekken en wilde niet weer zeik nat regen.
En ja hoor was nog niet binnen of het begon alweer wat te regenen.
Dus ben ik even lekker gaan zwemmen, in mijn "eigen overdekte zwembad" lekker een douche genomen.
De regen is alweer gestopt! maar ik zit best zo..beetje mak aan.
mijn reis loopt duidelijk ten einde!
Weer genoeg gereisd!
Toen ik net even aan de wandel was, viel het me weer op... de aarde onder mijn voeten beweegt zo nu en dan, iets het is niet veel maar toch je voelt het.
Ik weet nog dat, dat ook in Mexico stad zo was. Maar het blijft vreemd.

En ja.. nu is er weer een dag voorbij.
Gewoon een leuke dag, niets speciaals.

Liefs Elle