Samen met 80 andere in 1 bus!!!

Lieve Allemaal

Vanmorgen op naar de waterval.
Eerst een heel gedoe,die busstations zijn hier echt een gekke huis.
Geen bord te vinden! Uiteindelijk een plaatje gezocht van de waterval en daar mee de boer op.
Nou dat hielp!
Zo zat ik dus achter in een bus ingeklemd tussen 2 gezellige echt Ecuadoraanse dames.
Even "gekwebbeld" met handen en voeten, ze kwamen van de markt!
En na een klein uurtje moest ik er al uit, de dames gebarend dat ik die kant op moest..omhoog.
Ja je zal hier eens niet omhoog moeten! je krijgt hier paardenpoten van al dat geklim.
Op naar Peguche Falls!

Even een oeps... wat zag mijn oog... ja hoor een bus vol Nederlands.
Ik dan eerst maar een colaatje kopen!

Daarna lekker in alle rust omhoog. Eerst langs een overblijfsel uit de Mayatijd.
Hoe is het toch mogelijk dat die mensen al zo kundig waren, en dat al die kennis eens, ergens weg was!

Via een heel leuke camping met echte Elle huisjes en een super plekje voor de tent van Karin,omhoog!

De waterval was weer indrukwekkend... wouw... wat mooi.
Nee Claudia het spijt me ik kon er niet onder staan, dan wordt je verpletterd!
En toen... ach ik was nu al zo hoog, toch nog maar helemaal naar boven geklommen, jeetje wat een eind.
Maar het was de moeite meer dan waard!
Helemaal naar de top geklommen,en toen door een rots... een echt schitterend uitzicht.
eerst zaten er nog 2 stellen uit de usa, maar toen die weg gingen, was het alleen ik met het geluid van de waterval.
Dat was genieten!

Toen moest ik natuurlijk weer terug.
Heel charmant met mijn sjaal om mijn hooft, want mijn voorhoofd is verbrand!
Ook mijn neus maar ja..... die kon ik niet beschermen.
Dan had ik wel zo snel beneden geweest, en hier nu niet gezeten!
Gelukkig was ik alleen!

Toen weer richting de bus.
Leuke chauffeur ik moest voorin komen zitten!
En ja dan voel je jezelf heel speciaal, onderweg samen foto's van onze kinderen aan elkaar laten zien.
Zo lief! En dat allemaal voor 35 dollar cent.

Toen ik weer aangekomen was bij het chaotische busstation bedacht ik dat ik nog wel ergens heen kon gaan.
Ik heb alle tijd toch.
Nou het werd het San Pablo lake!
Deze bus was een ander verhaal, mijn god wat passen er veel mensen in 1 bus!
Echt ongelofelijk! Zo vol gepropt...je kon amper adem halen!
Ik zat met 2 jongens op een 2 persoonsbankje!
Wel aardig van ze hoor dat ik daar mocht zitten!
Die bussen rijden als gekken! berg op en af.Je zwaait alle kanten op!

En ik dacht poe... ik geloof dat ik gek wordt want nu hoor ik ook al kippen!
Komt vast van de hoogte dat ik nu al kippen ga horen!
Het zullen eens geen kippen zijn!
Maar net voor mijn eind bestemming stopte de bus, en ging de klep van de bus open, en ja hoor.... heel zielig wel 10 kippen.
Met hun poten aan elkaar gebonden!
maar goed.. wel fijn voor mij dat ik dus niet gek werd!
De kippen werden een soort van op straat geknikkerd en een vrouw liep er mee weg!

Ik was nog niet bekomen van dat zielige gezicht, of de bus stond vol in de rem!
De TOERIST moest eruit, waar zat ik!!!
Iedereen keek naar mij, dus ja dat was duidelijk ik moest eruit!
In mijn beleving stond ik plots in de middle off nowhere.
Och jee waar was ik nou weer beland, ik ook altijd!
Maar toen de rookwolken van de bus opgetrokken waren, zag ik een bord.
Die kant moest ik dus uit!
Na een flinke wandeling richting het water zag ik het al.
Een verlopen boeltje, half gezonken bootjes een gesloten restaurantje, veel zwerfhonden,
Wat paarden en wat varkens.. haha.. ik weer!
Maar wat een uitzicht!
Een prachtig meer
Maar... wat een uitzicht! Ongelofelijk mooi!
En daar stond ik... zo mooi een groot meer, daar boven een vulkaan, het leek wel niet echt!
Ik ben daar maar even lekker gaan zitten, want een kopje koffie was er niet te krijgen maar gut wat mooi!

Toen maar weer in de benen en terug, berg weer op!
Even langs de straat zitten wachten op de bus, en instappen weer terug!
Nu kon ik goed zitten en genieten van het uitzicht.
Even later stapte er een groep vrouwen allemaal met de baby op hun rug in!
Dat werd gezellig, want er stapte ook nog een ijsjes verkoper in.
Zo zat ik midden tussen de vrouwen die heerlijk hun kindje de borst gaven en ondertussen aan hun ijsje sabbelde.
Zo echt.. zo gewoon maar voor mij heel bijzonder! Echt mijn moment!

Ja...nu was het wel tijd voor een bakkie.
Nou zijn hier zo goed als geen terrasje, maar ik had er gisteren al 1 gevonden bij de markt.
Daar ben ik even lekker gaan zitten.
maar niet te lang want het begon al donker te worden.
Dat werd dus richting de hostel, nog even in het park na zitten genieten van de dag.

Nu zit in weer in de hostel, met mijn bord eten naast me.
Ik had gisteren echt veel gemaakt zag ik nu dus morgen nog maar een x.
Ik eet onderweg best nog wel eens een liflafje vaak met fruit.
Dus ik kom niets te kort!

Ik ga maar eens een sigaretje roken op het dakterras!

Liefs Elle
** Gerlinde... echt hier moet je ook een keer heen gaan, zullen jullie super vinden!