volle dag
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Elle
16 Juni 2008 | Indonesië, Malang
Alle mensen wat een dag vandaag.
Vanmorgen stond ik netjes om 8 uur bij de non zoals afgesproken.En ja ik kon het weten..... even over half 9 kwam de fysioterapeut me ophalen.
Maar goed op weg naar een huis ergens in Malang waar ze niet zo goed raad weten met de deelnemer.
Nou.. daar aangekomen en die lege ruimte met daar in 12 jong volwassenen van midden/laag nivo moest toch ook, ik eens even na denken. Het programma bestond uit papiersnippers knippen en papiersnippers knippen. Lekker afwisselend dus! Dus ben ik maar aan de slag gegaan. Voor gesteld om het wat gezelliger te maken met wat zelf gemaakte spullen aan de muur enzo. Wat meer afwisseling in het programma en met zulke jonge kerels lijkt me wat beweging ook zo gek niet.
En een leuk hoekje om eens even rustig de groep rond te kijken enz.
Ik ridderde er weer vrolijk op los!
Nu heb ik dat vanmiddag allemaal uitgeschreven en de orthopedagoog zal het vertalen.
Zuchtend van alle indrukken en.. het hete weer ging ik weer op weg naar huis!
En... wat ziet mijn oog....... triplex platen. Precies die die ik nodig heb voor het projekt voor de meervoudig gehandicapten kinderen.... Ja .. en ik zou ik niet zijn, om daar toch eens te informeren. Nou ja ik geloofde mijn ogen niet. Ze wilde het graag voor mij maken. Ik dacht hup dan maar gelijk 2 resonantie planken. Dan heb ik die maar vast. En jaja.... voor indonesiese begrippen aan het einde van de middag klaar!! Ik geloofde mijn oren niet. En de prijs..... goed om te doen(Jans ik hoop dat je dit een goede besteding vindt van je gift)
Dus ik opgetogen weer naar huis. Ik was er helemaal blij mee.
Er was even een klein probleem hoe neem ik in hemelsmaan 2 planken van 120x120 mee in de betjak.... maar ik dacht dat zie ik vanmiddag wel!
Zo... toen was ik wel even aan een dutje toe. Na een uurtje slapen bleek dat er vanmiddag een bijeenkomst in mijn huis was van alle kinderen. Die door nederlanders financieel onder steunt worden. o.a hun schoolgeld en uniformen en ja.. hun eten.
Dat werd me toch een drukte van jawels zeg. Tu tu... kan je toch zien dat ik al wat ouder wordt Jeetje jeetje.....
Enja.... ze bleven allemaal eten!!!!!! En daarna krijgen ze dan een emvoloppe met geld.
En ja ja.... toen noooog een spelletje waarin wat spulletjes werden verloot en toen gingen ze weer....Wat een rust!!!!
Maaar Piepiet de vrouw van Pim had nog een heel grote verrassing voor mij. Ze wist nog iets van vorig jaar. En ja... de bibliotheek is dan nog niet echt klaar maaaaar.......
Het NAAMBORDJE wel!!!!!!
Ik kreeg er de tranen van in mijn ogen. Daar hangt de naam van mijn vader!!! Boven de deur van de bib!!!
Ik vindt dit echt heeel bizonder.
Zo en nu nog even de foto's en dan ga ik lekker naar mijn huisje en dan met een indonesies bierje op mijn balkonnetje zitten.
Oja de planken zijn met de auto van Pim even opgehaald. Nu moeten ze alleen nog naar Baktilur.Maaar dat zie ik morgen wel weer!!!
Gr Elle
-
16 Juni 2008 - 15:41
Yvonne Hoogenboom:
Hoi elle
Ik ben zo vrij geweest een client deze link te geven, ik noem geen naam maar zij is in Malang opgegroeid dus dit is voor haar heel bijzonder om te lezen.
Rust je zelf ook goed uit elle, je ziet er een beetje moe uit.
gr Yvonne -
16 Juni 2008 - 15:56
Jans:
he elle
prima hoor leuk om te lezen want jij zelf wel wat daar het meest nodig is maar wat je nou met die triplex platen gaat doen ??
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley