Op de top van de wereld!

Lieve Allemaal

Wouw wouw..... wat een top dag letterlijk en figuurlijk!

Ik ben vanmorgen op tijd gestart, ik hoorde namelijk muziek.
Nou dat klopte op het plein voor de hostel was het feest gedruis in volle gang.
Leuke tentjes met muziek en dans.
Dus heerlijk op de trap bij het plein zitten kijken en luisteren.
Tot ik de zon weer in mij nek voelde branden. Ik ben nm flink verbrand!

Toen het plan opgevat om naar de kabelbaan te gaan, die je naar de top van de berg brengt.
4100 meter hoog.
ik had dat plan al in mijn hooft, maar omdat ik best wel last had van de hoogte hier, leek het mij beter nog even te wachten.
En vandaag dacht ik dat het wel kon!

Dus hup in de groene trolleybus, dat valt niet mee want die zitten echt stamp en stamp vol! Het werkt ook bijzonder. Je koopt een kaartje bij de man in het hokje 25 dollar cent niets dus!
Dan moet je een trap op want de bussen hebben een hoge instap.
Dan gaan de deuren open zakt het instapvlak en dan ...dringen maar...geen vol is vol...vol kan altijd nog voller!
Zo hing ik dus ergens in de bus...muziekje erbij... kan altijd! En daar gingen we.. ik moest er in Collon uit...maar ja...hoe weet je waar dat is!
Ik moest overstappen in een blauwe bus.... en ja hoor ik zag na ongeveer een half uurtje.
Een busstation met blauwe bussen... gaan dan maar!

En ja hoor... ik zat goed.. nou ja goed... ik bleek nog een keer over te moeten stappen. Deze bus weer 25 cent.
En... ik kon zitten... de buschauffeur kwebbelde 100 uit.. had ws niet in de gaten dat ik er niets van begreep. En voor hij dat in de gaten kreeg, werd ik met veel gevoel voor gezelligheid gewenkt de straat over te steken en daar de bus verder te nemen.
Zo gezegd zo gedaan.
Ik zat nog niet goed of wel of ik zag telefonica.... was dat het niet!!
En ja hoor... de bus vol in de remmen, en Elle kon er nog net uitspringen!
Over in een jaja gratis busje die je naar de kabelbaan boven brengt, je voelde je oren al goed!
Toen een vreselijk stijle hoogte op...eens waren daar roltrappen!

Kaartje kopen...oef... dat was even een och gut momentje.
De mevrouw vroeg of ik een senior was????
Toen ze mijn gezicht zag... ja weet ik veel in Nederland ben je dat op 67 jaar pas.
Dus keek ze me aan, en vroeg 50+ ja... ach ja dat wel.
Mooi dan krijgt u korting!!!
En zo kreeg ik 2 dollar korting.
En toen in de kabelbaan.
Jeetje wat mooi....echt schitterend.
Ik zat samen met een jong stel in het bakje, en we gingen hoger en hoger.
Onze ogen gingen pijn doen,en onze oren maakte overuren, maar wat mooi! Wat een uitzicht!
Na ongeveer 20 minuten waren we er echt spectaculeer... zo mooi!
Koud dat wel, en je hoefde maar weinig te lopen of je was buiten adem!
Terwijl ik even heerlijk op een bankje zat te genieten.... ik heb het toch maar weer mooi voor elkaar!
Komt er een jongen uit Venezuela naast me zitten al maanden door zuid Amerika aan het reizen en zo al babbelen. En wat rondlopend.
Tot we het wel gezien hadden, dus weer in de kabelbaan terug.
Samen opzoek naar de gratis bus.
En weer naar beneden.
Vroeger kon je daar helemaal boven ook slapen, jammer genoeg stond dat helemaal te verpauperen..zonde!!
En zo zat ik weer met een lotgenoot zomaar heerlijk in de bus te kletsen.
Hij moest er bij de nieuwe stad al uit, en na een dikke zoen, gingen we ieder weer onze weg.
Wel had hij aan de chauffeur gevraagd om mij een seintje te geven, waar ik er uit moest!
En de chauffeur gaf mij niet alleen een seintje hij vroeg ook aan een dame... dat begreep ik pas later, mij de weg te wijzen.
Maar ik had al gezien dat ik bij de busstop was en hoe ik moest lopen.
Maar Bernadie sprak prima Engels en samen zijn we opgelopen!
Dit is nou zo leuk van dat reizen, echt ik geniet dan zo!
Ook zij moest ergens recht door en ik links af... dus dag.
Erg lief... ze vond me maar stoer, en gaf me voor het geval dat... haar telefoonnr. en email dan kon ik altijd contact op nemen! Zo lief!!!
Echt genieten!
En zo was de dag weer zo goed als voorbij!
Nog even een mango gekocht, en ergens een kopje koffie gedronken.
En omdat ik de hele dag al heerlijke verschillende cake uit probeer, en geloof me ze zijn allemaal heerlijk!
Had ik geen trek in avond eten, dan maar een instand mihoentje toch wat warms binnen.

En zo gaan de dagen snel.
Alvast het een en ander ingepakt voor morgen, dan verlaat ik Quito en ga naar Otavalo.
Dat is ongeveer een uurtje of 3 hier vandaan. Naar het noorden!

Wel vandaag met een jongen gepraat, die mij vertelde dat je ook prima naar de kust kan!
Ja... hij was een aantal mensen verloren die hij kende, maar de schade aan huizen en gebouwen is erg groot, als ik niet te diep naar het zuiden gaat, kan het volgens hem..en hij woont daar kan het prima alles is open en werkt.
Ik denk er even over na!
Nu ga ik even de Nederlandse krant lezen, want ik begreep dat het vanavond song festival was!

Veel plezier met de foto's. Ik vond het prachtig... wat een uitzicht!!

Liefs Elle
***Claudia de foto van de rode vrucht is mislukt, wel vandaag 1 gekocht, maar werkelijk niet te vreten!!!

oja...dan nog even een vraag van huishoudelijke aard.
Melissa is de schilder nog geweest?