Op stap met Hassan en zijn kip!!

Lieve Allemaal

Het is niet echt te bevatten, maar overmorgen kom ik al weer nar huis!
(dat is nu dus morgen)

Gisteravond zijn we naar Ismael gegaan.
Die had via een accu, een tv en we hebben na weken eens even naar het nieuws in de wereld gekeken.
De aardbeving in Nepal, de nieuwe regering in Burundo,de vulkaan uitbarsting in Chili.
De onrust in Amerika, de franse militairen kortom niets om vrolijk van te worden!

Vanmorgen eerst maar eens de was gedaan, wat ik aan moet op weg weer terug naar huis!
Amadou heeft mijn rugzak maar weer eens gewassen, want daar kon je echt wel soep van koken!
Alles maar dan ook alles wordt hier vies, hoe je je best ook doet!

Daarna even op zoek naar een beetje internet en hoe is het mogelijk het is weer gelukt, zelfs een paar foto's
Ik beloof jullie al de foto's maar het is vanuit hier echt niet mogelijk, wat we ook proberen!

Vanmorgen heerlijk langs het strand gelopen, echt geen mens te zien, alleen wij!!
Er ligt daar nog ergens een vergaan oorlogsschip, er staat nog ergens een verlaten huis!
De krabben lopen je voor de voeten.
Plots toch nog iets gevonden wat je een waterval zou kunnen noemen.
En ja... het staat op een foto.

Daarna terug gelopen.
Amadou eet de laatste stroopwafel, en ik een volkoren biscuitje!
De auto van Ismael wilde niet starten, dus onze auto erbij.... en ja hoor hij rijd weer!
Net weer vreselijk verwend met een heerlijke schaal met eten.
O... ik ben de naam vergeten!
Samen eten van 1 schaal!
We leven echt als God in Frankrijk!!

We gingen nog even op pad.
Hassan ging mee tot aan het dorp!
Die zijn we even op gaan halen, hij werkt hier en heeft een kippenboerderijtje en veel sinaasappelbomen.
(die eten we dus al een paar dagen, hij heeft ons allerlei verschillende gegeven.)
Tot nu toe waren ze allemaal erg fris en lekker!
En zo vertrokken we met Hassan op de achterbank.

De mannen moesten even ergens wat doen en ik wacht even in de auto en kijk eens rustig om me heen!
Wat een levendige boel daar.
Moet bekennen dat ik al een poosje geen idee meer heb waar ik ben.... ergens in Senegal!!! dat weet ik!!

Een vrouw loopt voorbij met 2 kindertjes aan de hand en een klein pannetje op haar hooft.
Hier gebeurt alles gewoon op straat, even je voeten wassen,kindje de borst geven.
Er zit een man iets over te gieten en weer terug te gieten!
Er loopt een man voorbij met een schitterend mooi gekleurtdpak aan!
Een vrouw met een super grote vergiet op haar hooft kijkt mij nieuwsgierig aan!

We rijden weer verder.
Er stapt een vrouw op een heel klein kinderfietsje en rijd met haar rokken gevaarlijk dicht bij de spaken weg!!
Ze zwaait nog even en verdwijnt in de massa!
We rijden langs een hutje met een grote lijn met schitterend schone was!
Ergens onder een boom staat de oude Renault van mijn vader,zo vers uit mijn geheugen duikt hij op!
Wij 4 kinderen achterin pa en moe voorin!!

Een kar met een ezel ervoor vol hout zo hoog opgestapeld dat je de man bovenop bijna niet kan zien, hij eet lekker een mangootje!!
We zetten Hassan er ergens uit, en gaan naar de grootste boom ooit.
De kobok, we kunnen er in klimmen,en dat doen we dus ook.
Rond de boom scharrelen wat vrouwen om met je op de foto te mogen voor geld!\Ik zie zelfs een paar blanken toeristen!

Wij rijden weer verder.
Ooit was daar een super duur en groot hotel, die hadden zelf een eigen landingsbaan.
Jammer genoeg hebben de columbianen hem ook gevonden voor de drugs toevoer.
Nu is het gesloten, en dat betekende ook gelijk het einde van de toeristen!
Ook alle kleine hostels en hotelletjes gingen er aan kapot.
Het hek zit op slot!! Triest!

We halen Hassan weer op!
Die blijkt een levende kip in een plastic back bij zich te hebben!
Geen punt... kip in de klep en daar gaan we weer.
Amadou is niet eens verbaast!
De kip houd zich stil zolang we rijden.
Als ik even uit de auto moet voor een sanitaire stop, wachten zowel Hassan als de kip geduldig in de auto!
Geen punt hier!
Daarna op weg naar ons huis!!
Als we Hassan bij zijn huis afzetten, krijgen we een paar eieren mee!

Maar wat maken de mensen er hier toch een rommeltje van plastic zakjes overal.
Bergen in de brand gestoken afval zo gewoon langs de kant van de weg.
Kinderen lopen er gewoon of spelen erin! wat biggetjes scharrelen er door!Onvoorstelbaar.
Maar voor hier heel gewoon!!
Wat een schitterend dag weer!!!

Morgen de laatste echt dag. Dan richting Gambia!

Liefs Amadou en Elle